De AIM methode doet een beroep op veel vaardigheden van een docent waaronder met name zang, dans en toneel. Dit kan docenten afschrikken. Maar is dat nodig?
Het is 8 november 2024 en de achtste AIM conferentie is begonnen. Wendy Maxwell heeft zojuist haar keynote beëindigd en terwijl de deelnemers zich verdelen over de drie zalen waar drie workshops worden verzorgd, zit ik bij te komen van het slot van deze keynote. Wendy besloot haar keynote door ons een traditionele dans uit Québec aan te leren. En zij had een partner nodig voor de demonstratie. Helaas had ik geen tijd om weg te duiken of weg te kijken want ze nodigde mij uit om met haar de dans te demonstreren. Weg uit mijn comfortzone (heerlijk passief luisteren naar iemand die mij iets kan leren) en voor de hele groep iets doen wat ik niet wil en niet kan. Maar ondertussen heb ik geleerd om mij af en toe gewoon uit mijn comfortzone te laten trekken. Op het moment dat ik had besloten om met AIM te beginnen (in 2012), wist ik dat ik aan de bak moest. Ik moest proberen dingen te doen die ik niet wilde en die ook ook (echt) niet kon. Zingen, dansen voor de klas, toneelspelen, enz. Voor een introvert persoon als ik ben betekende dat een enorme uitdaging. Maar het simpele feit dat ik leerlingen heel erg graag goed wilde leren spreken in het Frans en dat AIM hiervoor de enige weg leek, zorgde ervoor dat ik mijn grenzen enigszins heb verlegd. Ik vind het nog steeds niet echt leuk om te dansen en te zingen omdat ik het écht niet kan maar het hoort erbij.
Van veel docenten die niet met AIM willen werken hoor ik als reden dat het niet bij hun persoonlijkheid past. En dat begrijp ik. Maar ik kan alleen maar adviseren om deze uitdaging toch eens aan te gaan. Natuurlijk is mijn dansen en zingen beperkt en zal het nooit geweldig worden. Maar mijn leerlingen hoor je er niet over. Zij nemen mijn gestuntel voor lief want ze zien een docent die hen iets leert wat ze graag willen leren. Ze hebben het vertrouwen zich echt te kunnen redden in Frankrijk. En ik? Ik ben in de afgelopen 12 jaar gewoon minder introvert geworden en ik heb minder last van gêne als ik moet zingen of dansen. Het zal nooit top worden maar het is voldoende om mijn werk heel erg goed te doen. En dat is waar het mij om ging.
Reactie plaatsen
Reacties